Sailing Home Piet Veerman
Een Reis in Gedachten
Het Begin van de Reis
De eerste akkoorden van “Sailing Home” klinken als het breken van golven tegen een schip. Hij sluit zijn ogen en wordt meegevoerd, niet langer zittend in zijn woonkamer maar staand op het dek van een schip. De geur van zout water en het gekrijs van meeuwen vullen zijn verbeelding. Het schip deint op de golven, en onder hem rommelt de oceaan – machtig, eindeloos en onvoorspelbaar.
Het lied zingt over sailing home, maar wat betekent “thuis”? Hij denkt na. Is het een plek, een gevoel, of een herinnering? Voor hem is het alles tegelijk: de geur van koffie in de ochtend, het gelach van zijn kinderen, de omhelzing van iemand die hem begrijpt. Hij voelt een steek van gemis – niet alles wat thuis was, is er nog.
De Strijd tegen de Zee
De melodie wordt intenser, en in zijn gedachten zwellen de golven op. De zee begint te brullen. De bemanning – mannen met verweerde gezichten en gebarsten handen – beweegt als een orkest, elk gebaar doordrongen van urgentie. Hij voelt hun inspanning, hun rauwe kracht, alsof hij zelf touwen vastgrijpt en ze tegen de storm in probeert te houden.
De woorden “fighting the sea” brengen hem terug naar zijn eigen gevechten. Hij herinnert zich slapeloze nachten vol zorgen om geld, om gezondheid, om mensen die hij niet kon helpen. De stormen in zijn leven voelden net zo meedogenloos als de golven in het lied. Maar hij voelt ook een vlam van trots. Hij heeft het doorstaan.
Een Moment van Reflectie
De muziek neemt even gas terug. Het voelt als een korte adempauze, een moment om te kijken naar wat is overwonnen. In zijn gedachten verschijnt een spiegelbeeld: hij als jongere man, vol dromen en ambities. Het beeld voelt vreemd, bijna onwerkelijk. Waar is die versie van hem gebleven?
Hij glimlacht flauwtjes. Misschien is hij ouder en moeier, maar hij is er nog steeds. Feelin’ young, feelin’ strong, zingt het lied, en hij herhaalt de woorden zachtjes, alsof hij zichzelf eraan wil herinneren.
Het Licht aan de Horizon
Plotseling keert de spanning terug. De storm heeft alles overspoeld – het dek, de mast, zelfs de moed van de bemanning. Hij voelt de duisternis op hem drukken. Maar dan… een licht. Eerst klein, bijna onmerkbaar, maar het groeit met elke maat van het lied.
Hij ziet een vuurtoren, trots en onverzettelijk, de enige constante in een wereld vol chaos. Het licht is warm, bijna uitnodigend. Het lied zingt over “the harbour’s key” en “the steeple’s spire”, en hij ziet een dorp in de verte, met kronkelende straatjes en een kerkklok die dof klinkt. De haven is veilig.
Hij denkt aan de momenten in zijn leven waarin hij dat licht zag. Een onverwachte glimlach van een vriend, een brief die hem hoop gaf, een ochtend waarop alles even stil en vredig voelde. Het zijn die kleine tekens die hem altijd weer naar de kust brachten.
Aankomst in de Haven
Het schip glijdt de haven binnen. In zijn gedachten voelt hij de spanning van de bemanning die langzaam verandert in opluchting. Ze hebben het gehaald. Maar net als in het lied is er een waarschuwing: “Tonight came out right, tomorrow could be wrong.”
Hij opent zijn ogen. De muziek sterft weg, maar de woorden blijven hangen. Morgen kan een nieuwe storm brengen. Maar de herinnering aan het licht – aan de haven – blijft in hem nagloeien. Hij hoeft de storm niet te vrezen, zolang hij blijft varen.
De Laatste Reflectie
Hij staart uit het raam, naar de druppels regen die over het glas glijden. Buiten lijkt de wereld onrustig, maar binnen voelt hij een rust die hij al lange tijd niet meer heeft gekend. Het lied heeft hem niet alleen herinnerd aan de stormen van het leven, maar ook aan de kracht om ze te overwinnen.
“Sailing home,” fluistert hij, terwijl een kleine glimlach op zijn gezicht verschijnt. Hij weet dat de zee altijd zal woeden, maar hij voelt zich sterker dan ooit. Zolang hij blijft hopen, blijven vechten, blijft varen, zal hij altijd een haven vinden.
Dit verhaal is geschreven door Guido Van Hooreweder.
Sailing Home Piet Veerman kan je hier beluisteren op Youtube.
Lees alle verhalen
